Terry &
Marie-Helene

Reeds vier jaar wonen Marie-Helene en Terry in hun appartement in cohousingproject Tuin van Padua in Gent. Terry is een geboren en getogen Gentenaar, Marie-Helene is zoals veel West-Vlamingen “blijven plakken” in Gent. Wat voor Marie-Helene een eerste kennismaking met cohousing werd, was het niet voor Terry: “Hiervoor woonde ik reeds vijf jaar in cohousingproject Vinderhoute in Lievegem”, vertelt hij. “Via Cohousing Projects-zaakvoerders Eef en Federico heb ik vervolgens Tuin Van Padua leren kennen.”

Een tijdloze band

Vanaf het prille begin van Tuin van Padua verliep het contact met de andere cohousers zeer gemoedelijk: “We kennen elkaar al een tijdje, aangezien we als bewoners reeds kennismaakten voor de bouwwerken startten”, verklaart Marie-Helene. “Op dat moment wordt veel vergaderd over de invulling van het project, de financiering, materiaalkeuzes, het ecologische aspect … Dat is niet altijd evident, aangezien je samen een volledig nieuwe groep vormt. Mensen die in zo’n project stappen, houden er echter meestal dezelfde ideeën op na.” Terry vult aan: “Wanneer je een einzelgänger bent, is het niet aangeraden om in een cohousingproject te stappen. Het was een intensief traject, doch zeer lonend.”

“In een cohousingproject leer je niet alleen andere mensen kennen, je doet ook nieuwe ideeën op.”

Marie-Helene

De kerk in het midden

De veelzijdige locatie in Gent was een van de hoofdredenen voor Marie-Helene en Terry om voor een stekje binnen Tuin Van Padua te kiezen: “Hier zitten we vlak bij het Gentse centrum, wat mooi meegenomen is”, vertelt Marie-Helene. “Met de fiets of met het openbaar vervoer, je bent zo vertrokken!”

“In de kerk zijn een speelhoek, vergaderruimte en wasserette gecreëerd, met daarnaast een omvangrijke houten box die onder meer een keuken en een zitkamer omvat. Boven op de box zijn twee logeerkamers te vinden, voor eventuele gasten of bezoekers. Die ruimtes kunnen worden gereserveerd via een platform met een kalender.”

“Zoals veel mensen waren ook wij gecharmeerd door de aanwezigheid van een kerk in het project”, verklaart Terry. “Het is een intrigerend monument en vormt dankzij de invulling een meerwaarde voor het project. Toch vraagt een gemeenschappelijk gebouw met historische waarde ook meer onderhoud dan een nieuwbouw. Het is een financieel aspect waarmee toekomstige cohousers rekening dienen mee te houden als ze in een gelijkaardig project stappen.”

Swipe en ontdek

Oog voor de omgeving

De samenhorigheid tussen de bewoners wordt mede versterkt door die architecturale indeling: “De site werd ontworpen met de bedoeling om veel contact te creëren”, verklaart Terry. “De patio vormt het middelpunt van onze woongelegenheden, en op die draaischijf loop je elkaar uiteraard vaak tegen het lijf. Alle contacten en afspraken komen echter voort uit vrije wil. We hebben dus zoveel connectie met onze buren als we zelf willen.”

Dat ecologie een belangrijke rol speelde binnen dit cohousingproject staat buiten kijf: “Het ecologische aspect van een project als dit is vaak een combinatie van verschillende factoren”, verklaart Terry. “Tuin Van Padua beschikt over een centrale warmtepomp, waarop de zestien units zijn aangesloten. Daarnaast zijn de woningen opgebouwd uit houtskelet en geïsoleerd door middel van kalkhennep. Verder stelt de box in de kerk ons in staat om er comfortabel te vertoeven zonder de volledige kerk te verwarmen. Ten slotte worden hier veel zaken gedeeld, zoals de wasmachines en occasioneel auto’s en fietsen. Zo hoeft niet iedere individuele bewoner die voorwerpen aan te kopen.”

“Het ecologische aspect van dit project is een combinatie van ecologische materialen, energiezuinige technieken en het delen van wasmachines, ruimtes en spullen.”

Terry

Inspiratie voor het leven

De band tussen de bewoners die in de beginperiode werd gesmeed, is vandaag nog steeds voelbaar: “Iedere vrijdagavond houden we een aperomomentje”, vertelt Marie-Helene. “Naast de vergaderingen organiseren we ook maandelijkse klusdagen, waarbij iedereen de handen uit de mouwen steekt. Veel zaken worden eerst besproken in een aparte werkgroep, vooraleer ze aan de gehele groep worden voorgelegd. In een cohousingproject leer je niet alleen andere mensen kennen, je doet ook nieuwe ideeën op.”